Naciye

Naciye

1981 Euroviion Şarkı Yarışması’nda ilk defa bir bestem ile finale kaldıktan ve Yeni Bir Gün Başlıyor adlı albümümü çıkardıktan kısa bir süre sonra İbeni İzzet Öz aradı.

İzzet Öz’ü Ankara’da ODTÜ’de okuduğum yıllarda ikimizin de müziğe olab büyük aşkı sayesinde henüz ismini daha kimse bilmez iken tanımıştım.

Hemen konuya giren İzzet “seni Seyyal Taner ile tanıştırmak istiyorum, birlikte çalışmalar yapabilrsiniz dedi.”

Seyyal Taner aslında daha ilk gördüğüm anda sahne hakimiyeti ve yenilikçi yaklaşımları ile dikkatimi şeken bir isimdi ama kim olursa olsun her hangi bir şarkıcıya gidip şarkı dinletmek, beğenip beğenmediğini sormak bana göre değildi. O yüzden “İzzet’ciğim teşeekkür ederim amaa bu benlik bir şey değil” ded,im.

İzzet iyi ki ısrsrında devam etti ve “ bak göreceksin tam bizim kafamızda biri” diye dvam etti.
Bunun üzerine kıramadım ve elimde gitarımla Seyyal’in evine gittim.

Daha eve girer girmez İzzet’in söylediği” göreceksin bizden biri” cümlesini onaylayan bir tesadüf ile karşılaştım. Seyyal’in o günkü erkek arkadaşı Talas’ta ilk grubumuzu birlikte kurduğumuz sınıf arkafdaşım Cemal Mutlu’nun yakın bir arkadaşı çıktı.

Kültürlü ve eğitimli bir kişiydi.

Biraz hoş sohbetten sonra Seyyal için aklımda olan besteyi çalmaya başladım.

Besteyi her zaman olduğu gibi uluslararası normlara uygun olması açısından yaptığım gibi İngilizce sözler ile yapmıştım.

A woman in her fifties is walking in the night
She’s thinking of the 60’s when she was a star

Ancak daha sonra Türkçe sözler yaZmak niyetinde olduğum için herhangi bir konu dahi düşünmeden sadece müzikal olarak kulağa hoş gelmesi için nakarat bölümünde NACİYE NACİYE kelimelerini kullanıyordum.

Seyyal ben daha şarkının çok başlarında iken büyük bir heyecanla “ yaa harika bir şarkı bu, hemen Türkçe sözlerini yaz lütfen” dedi.

Bu bana büyük bir rahatlama getirdi ve eve döner dönmez oturup şu an herkesin bildiği

Fakir bir ananın öksüz kızı
Dinmedi yıllarca kalbindeki sızı

diye başlayan sözleri yazdım.

Seyyal çok beğendi , hızla stüdyoya girdik ve şarkı radyolarda çalmaya başlar başlamaz bir anda “hit” oldu ( radyolar yok aslında o zaman, sadece TRT var )

Seyyal Taner hala çekici, hala fıkır fıkırdı. İncecik genç kızdan balık eti kadına terfi etmiş olsa da… O bilmez, bizler, yani dostlarımın bildiği gibi hafta sonlarında Enka’da briç oynayanlar, onu çok sık anarız: “Naciye” adlı şarkısında söylediği “Şans bu, şans bu” deyişiyle. (Atilla Dorsay)

Böylelikle her hangi bir kaset ya da albümde yer almayan , 45 ‘lik olarak da baskısı yapılmayan bir şarkı belki de ilk kez bu kadar popüler oldu.

Bir gün Çeşme Turban Oteli’nin ( şimdi Sheraton ) önünde açıldığım denizden sahile doğru yüzerken kulağıma Naciye’nin melodisi gelmeye başladı. Şarkıyı yine bir kadın söylüyordu ama ses Seyyal’in sesi değildi. İstanbul’a döndüğümdee biraz araştırdım ve şarkıyı söyleyenin Rüya Çağla adlı bir şarkıcı yapımcısının ise Armağan Düzgit isminde biri olduğunu öğrendim.

Küçük bir araştırma sonrasında Armağan Düzgit isimli şahısı bulup telefonla aradım. Bu yaptığınız hem etik değil hem de “legal” değil dediğimde.” Elinden ne geliyorsa yap o zaman . yeni şarkını bekliyorum şimdi onu da yapacağım” diyen yüzsüz biri ile muhatap oldum. O günlerde besteciyi koruyan her hangi bir hukuki mevzuat olmadığı için de hiç bir şey yapamadan hayatıma devam ettim.

Naciye yıllar sonra nihayet 1987 yılında biri hariç tüm sözlerin ve tüm müziklerin bana ait olduğu LEYLA adlı kasette yer alarak insanların evine girebildi.

Leyla Ossi Müzik tarafından bundan 20 yıl sonra 2007’de CD , 32 yıl sonra 2019’da ise vinyl album olarak yayınlandı.

Hande Yener de 2007 yılında çıkardığı Ben Nasıl Delirdim adlı CD’de Naciye’yi çok farklı bir yorumla seslendirdi.

Popüler Linkler